- O traballo, realizado por Tomás Abeigón, foi presentado esta mañá no Museo da Historia

- O acto contou coa asistencia do alcalde, José María Bello Maneiro, e das concelleiras Carmen Gómez e Begoña Piñeiro

^{Valga, 19 de outubro de 2019.}

^{O alcalde, José María Bello Maneiro, participou esta mañá no Museo da Historia na presentación dun artigo de investigación da autoría de Tomás Abeigón e centrado nunha novidosa e, ata o de agora, pouco coñecida faceta da valguesa máis universal, A Bella Otero. O acto contou, ademais, coa presenza das concelleiras Carmen Gómez e Begoña Piñeiro e do técnico responsable do Museo da Historia, Santiago Chenlo.}

^{Abeigón, vencellado profesionalmente ao fisicoculturismo e ao deporte, desvela neste traballo “o gran segredo da beleza corporal” da diva da Belle Époque e estrela do Folies Bergère: “os aparatos de Cultura Física que foron o seu verdadeiro Santo Grial” e que lle permitiron modelar o seu corpo ata ser admirado por algúns dos homes máis influíntes do mundo e conseguir encher os máis afamados teatros.}

^{Segundo revela Tomás Abeigón, a relación da Bella Otero co culto ao corpo iniciouse no ano 1893. Durante unha estancia en Nova Iorque a artista valguesa inscribiuse nun centro ximnástico rexentado polo famoso forzudo alemán Ludwig Durlacher –coñecido como Atila, en referencia ao rei dos hunos– e especializado no adestrameto feminino con pesas.}

^{Aínda así, a clave da investigación –pensada para a súa publicación en revistas especializadas en educación física– está na relación que uniu á Bella Otero co lendario deportista Eugen Sandow, considerado o pai do culturismo moderno. Tal é así que o Museo da Historia Natural de Londres realizou un molde de xeso do seu corpo como representación da forma ideal masculina. “O seu equivalente actual sería Arnold Schwarzenegger”, explica Abeigón.}

^{Sandow foi inventor dalgúns dos aparellos ximnásticos e máis éxito da época, como as “Mancuernas de muelles Sandow”. Agustina Otero valeuse dos seus métodos e aparellos para modelar a súa ferramenta de traballo, o seu corpo, xa de por si agraciado. Adquiriu estas pesas, coas que realizaba unha rutina tres días á semana, e tamén o “Sandow Symmetrion”, un aparello de exercicio físico revolucionario e deseñado única e exclusivamente para a muller, á que permitía acadar “a simetría na forma do corpo e graza no movemento”. Máis en concreto, axudaba ás usuarias a lucir unha reducida cintura e unha musculatura tonificada.}

^{“A idea de que as mulleres se dedicaran á ximnasia con pesas era algo que non concordaba coa mentalidade da época. De feito, ata ben entrado o século XX non foi unha cousa demasiado ben vista. Ben por descoñecemento ou por envidia, había persoas que dicían que isto provocaría que a muller tivera un corpo demasiado masculinizado (...). Pode dicirse, neste sentido, que a Bella Otero axudou á igualdade entre homes e mulleres no fitness”, asevera Abeigón no seu traballo.}

^{O artigo presentado esta mañá afonda tamén na relación persoal que uniu á Bella Otero con Eugen Sandow –unha historia de amor non correspondida por parte do deportista– e céntrase nalgúns episodios da vida profesional e persoal da afamada bailarina. Por exemplo, que o seu bautismo artístico puido ter lugar na cidade de Pontevedra aos 14 anos de idade. “Unha noite deambulando polo actual casco vello estoitou palmas, griterío e repique de castañolas que a empurraron a entrar nun café. Era tal o seu magnetismo, graza e donaire que o dono do local contratouna como bailarina e decidiu bautizala artisticamente co nome da súa filla, Carolina”, explica o autor do traballo. Tratábase dunha tasca hostal emprazada na actual rúa Princesa, entón chamada Picheleira, e propiedade de Eusebio Álvarez.}

^{No tocante á vida persoal da Bella Otero, o artigo de Tomás Abeigón incide na posibilidade de que a artista fose filla dun cura e aporta datos sobre o home que a violou sendo nena, Venancio Romero, alias “Conainas”. En concreto, afonda nos antecedentes penais deste individuo por roubo, estafa, lesións e “outros excesos”.}

^{Para realizar este traballo, o autor empregou como fontes a biografía de Eugen Sandow (“Sandow, the magnificent”), revistas da época como “La Culture Fhysique” ou “La Santé par le Sports”, consultou os arquivos Diocesano de Santiago, o do Reino de Galicia, o Histórico Provincial de Pontevedra, o da Universidade de Santiago, o arquivo do Xulgado de 1º Instancia de Caldas e da Audiencia Provincial de Pontevedra, entre outros.}

^{Sobre o autor: Tomás Abeigón (Pontevedra, 1969) é licenciado en Ciencias da Acividade Física e do Deporte pola Universidade e Vigo. Relacionado  dende neno co deporte, en 1996 acadou o seu maior logro ao proclamarse Campión de España de Fisicoculturismo.}

^{Exerceu como profesor de Educación Física, en 1994 participou na consecución dun récord Guinness de sogatira, en 2001 foi elixido presidente da Federación de Fisicoculturismo NABBA España e participou como xuíz no certame Mr. Universo. Entre os anos 2015 e 2019 foi concelleiro da Corporación de Pontevedra.}

^{Na súa faceta como articulista, ten realizado diversos traballos de investigación sobre a relación co deporte de persoeiros como Santiago Ramón y Cajal, Hipólito Triat ou Juan Ferreiro, que foron publicados en prestixiosas revistas do sector.}